بررسی تاثیر کودهای زیستی و مویان بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی گیاه نعناع سبز (Mentha spicata) تحت شرایط کم آبیاری

خشکی مهمترین عامل محدودکننده ی تولید محصولات زراعی به ویژه در نواحی خشک و نیمهخشک دنیا میباشد. به منظور بررسی اثر کود و مویان بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی گیاه نعناع سبز (Mentha spicata)، آزمایشی در سال ۱۳۹۳ در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران انجام شد. آزمایش به صورت کرتهای دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سه رژیم آبیاری ۱۰۰)، ۷۵ و ۵۰ درصد نیاز آبی گیاه) به عنوان کرت اصلی، تیمار کاربرد مویان غیریونی با نام تجاری Golden Igrri Aid (مصرف مویان با غلظت یک پی پی ام و عدم مصرف مویان) به عنوان کرت فرعی و چهار سطح کود شامل شاهد (عدم مصرف کود)، کود شیمیایی (اوره و سوپرفسفات تریپل)، کود زیستی (ترکیبی از باکتریهای ازتوباکتر (Azotobacter chroococcom)، سودوموناس (Pseudomonas fluorescens) و قارچ مایکوریزا ( Glomus ((mosseae و کود تلفیقی (کود زیستی۵۰ + درصد کود شیمیایی) به عنوان کرت فرعی- فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که از رژیم آبیاری مطلوب به طرف رژیم کم آبی اری شدید از میزان کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنوئیدها کاسته و بر میزان پرولین و کربوهیدراتهای محلول افزوده شد. کاربرد مویان در رژیم کم آبی اری متوسط و شدید سبب بهبود میزان رنگیزه کلروفیل و کاروتنوئید نسبت به تیمار مجاور آن (عدم کاربرد مویان) گردید. کاربرد کود نیز سبب افزایش این رنگیزه ها نسبت به شاهد بدون کود گردید. با کاربرد مویان در تنش متوسط و شدید خشکی، تولید اسیدآمینه پرولین و کربوهیدراتها کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

خصوصیات فیزیولوژیکی ، کود زیستی ، کم آبیاری ، مویان ، نعناع سبز