اثرات تنش خشکی بر خصوصیات روابط آبی سلول بادام در شرایط درون شیشه ای

در این پژوهش اثرات تنش خشکی بر خصوصیات روابط آبی سلول نمونه های بادام کشت شده در شرایط درون شیشه ای موردبررسی قرار گرفت. در این آزمایش از ۵ رقم تجاری سهند، سفید، k-۱۲-۴، G(۳۵-۸) و G(۶-۸) در ۴ سطح مختلف پلی اتیلن گلیکول شامل ۰، ۲، ۴ و ۶ درصد که به ترتیب معادل ۰، ۰/۱۴، -۰/۳۶ و -۰/۶۶ بار پتانسیل آب میشود به عنوان سطوح مختلف تنش خشکی به مدت ۴ هفته قرار داده شدند. در پایان دوره تنش خصوصیات روابط آبی سلول از قبیل درصد اتلاف آب نسبی، درصد آب حفظ شده برگ، درصد محتوای نسبی، شاخص پایداری غشاء و نشت یونی اندازه گیری شد. این پژوهش نشان میدهد که بین ارقام مختلف بادام ازنظر توانایی اتلاف آب نسبی در شرایط تنش خشکی تفاوتهای ژنتیکی وجود دارد. در تمام ارقام با افزایش شدت تنش میزان نشت یونها از سلول به طور معنی داری افزایش یافت. ازنظر محتوای نسبی آب برگ بین تیمارها اختلاف معنیداری وجود داشت و با افزایش شدت تنش اسمزی به طور معنی داری محتوای آب نسبی برگ ریز نمونه ها کاهش یافت. نتایج حاصل نشان میدهد که با افزایش شدت تنش خشکی، آب حفظ شده برگ ریزنمونه ها به طور معنیداری کاهش می یابد درصورتیکه با افزایش شدت تنش خشکی، اتلاف آب نسبی ریزنمونه ها به طور معنیداری کاهش مییابد.

کلیدواژه ها:

بادام ، کشت بافت ، پلی اتیلن گلیکول ، روابط آبی سلول