افزایش عمر انبارمانی و حفظ کیفیت میوه توت فرنگی (Fragaria × ananassa Duch) با استفاده از موسیلاژ و اسانسهای گیاهی

با توجه به محدودیتهای موجود در استفاده از ترکیبات شیمیایی یکی از راهکارهای مهم و جایگزین، استفاده از ترکیبات طبیعی و سازگار با گیاه، طبیعت و انسان در تولید و نگهداری محصولات است. از اینرو افزایش عمر انبارمانی و پس از برداشت میوه توت فرنگی از اهداف مهم این تحقیق است. برهمین اساس این پژوهش با هدف بررسی اثر پوششهای خوراکی موسیلاژ و اسانس گیاهی بر افزایش عمر انبارمانی و حفظ کیفیت میوه توت فرنگی رقم پاروس در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. فاکتور اول شامل اسانس آویشن (Thymus vulgaris) ، زنیان (Trachyspermum ammi) و موسیلاژ اسفرزه (Plantago ovata) و کتان ( Linum (usitatissimum و فاکتور دوم شامل زمان انبارداری ۴)، ۸ و ۱۲ روز) بود. براساس نتایج با گذشت زمان انبارداری صفاتی از قیبل درصد پوسیدگی و مواد جامد محلول افزایش و صفات ویتامین ث و آنتوسیانین کاهش یافت. کمترین پوسیدگی در تیمارهای آویشن ۰/۱۱) %)، زنیان ۰/۲۲) %)، ترکیب کتان و زنیان (% ۰/۱۶) و همچنین ترکیب کتان و آویشن (% ۰/۵) مشاهده شد. در بین تیمارها ترکیب کتان و آویشن به طور معنیداری نسبت به بقیه تیمارها کمترین میزان مواد جامد محلول را داشت و همچنین بیشترین آنتوسیانین در ترکیب اسفرزه و آویشن (۳/۲۰) و تیمار آویشن (۳/۱۲) حاصل شد. به طور کلی تیمار آویشن بهتنهایی یا در ترکیب با کتان با داشتن بیشترین ویتامین ث، آنتوسیانین و همچنین کمترین درصد پوسیدگی به عنوان بهترین تیمار معرفی میگردد.

کلیدواژه ها:

اسانس گیاهان دارویی ، توت فرنگی ، کیفیت پس از برداشت ، موسیلاژ.