اثرات تیمارهای پس از برداشت غوطه وری در محلولهای اسید سالسیلیک و کیتوسان بر حفظ کیفیت اناردانه های رقم شهوار شیرین

هدف از پژوهش حاضر ارزیابی اثرات تیمارهای پس از برداشت غوطه وری در محلولهای اسید سالیسیلیک و کیتوسان بر حفظ کیفیت اناردانه های رقم شهوار شیرین بود. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار به ازای هر تیمار اجرا شد. تیمارهای مورد استفاده عبارت از ۵ دقیقه غوطه وری در آب مقطر (شاهد)، محلول اسید سالیسیلیک (غلظت ۱ و ۲ میلی مولار) یا محلول کیتوسان (غلظت ۰/۵ و ۱ درصد) بودند. به ازای هر تکرار سه گروه ۲۵۰ گرمی اناردانه به طور تصادفی انتخاب، و اناردانه های تیمارشده در ظروف پلاستیکی یکبار مصرف شفاف دربدار بسته بندی شدند. اناردانه ها در دمای ۵ - ۱ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی - ۵ ۹۰ درصد به مدت ۱۴ روز انبار شدند. درصد کاهش وزن، مواد جامد محلول کل و مقدار اسید قابل تیتراسیون، اسیدیته، و نسبت مواد جامد محلول کل به اسید قابل تیتراسیون (به عنوان شاخص کیفی طعم ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. ارزیابی شاخصهای بیوشیمیایی در سه زمان (روز صفر، ۷ و (۱۴ و بررسی روند کاهش وزن در دو زمان (روزهای ۷ و (۱۴ انجام شد. تیمارهای غوطه وری در محلول کیتوسان ۱ درصد و اسید سالیسیلیک ۱ و ۲ میلی مولار سبب کاهش بیشتر مقدار از دست دهی آب، و حفظ بهتر اسید قابل تیتراسیون و شاخص کیفیت نسبت به شاهد شد و بهترین اثرگذاری مثبت از کاربرد اسید سالیسیلیک در غلظت بالاتر حاصل شد. تیمار با غلظت ۰/۵ درصد کیتوسان کمترین اثربخشی را در حفظ کیفیت اناردانه داشت و غیرقابل توصیه بود.

کلیدواژه ها:

انار ، تیمار پس از برداشت ، غوطه وری ، کیفیت.