نانوسیستم های مبتنی بر سیکلودکسترین:بررسی نانو سیستم های مبتنی برسیکلودکسترین به عنوان حامل ترکیبات ناپایدار جهت افزایش پایداری و حلالیت آنها

امروزه با افزایش مطالعات صورت گرفته، ترکیبات زیست فعال در حوزه های مختلف خصوصا صنایع غذایی مورد توجه ویژه ای قرار گرفته اند. متاسفانه به دلیل حلالیت پایین، فراریت بالا و حساسیت نسبت به نور کاربرد این ترکیبات محدود شده است. از این رو جهت افزایش مدت نگهداری ترکیبات فعال در طی فرآیند، ذخیره و تحویل به جایگاه های هدف در بدن می توان از روشهای انکپسولاسیون استفاده کرد. سیکلودکسترینها ترکیبات حلقوی، خوراکی و سازگار با محیط زیست هستند که میتوانند اسانس ها، طعم دهنده ها، ترکیبات معطر فرار و سایر مواد را در خود جای دهند. از طرفی سیکلودکسترین های طبیعی به تنهایی دارای ظرفیت بارگذاری کم و ثبات نسبتا ضعیفی هستند. نتایج نشان داده است، ترکیبات محصور شده در نانوسیستم های سیکلودکسترین به دلیل فعل و انفعالات بین مولکولی، دارای خاصیت انتشار بهتر، رهایش کنترل شده، ثبات و ظرفیت بارگذاری بالاتری می باشد. بنابراین می توان نتیجه گرفت، ناتوسیستم های سیکلودکسترین نسبت به مونومرهای سیکلودکسترین دارای مزایا و کارایی بیشتری می باشند.

کلیدواژه ها:

سیکلودکسترین ، ناتوسیستم ، ترکیبات فرار ، حلالیت