مروری بر کاربرد مطالعات اکوژنوتوکسیکولوژی در اکوسیستم های آبی

ورود هر نوع آلودگی به اکوسیستم های آبی منجر به تخریب زیستگاهی و در نتیجه تهدید برای همه موجودات زندهوابسته به آن میگردند که بیشترین حجم این آلاینده ها مواد شیمیایی ناشی از فعالیت های انسان می باشد. به دلیلتاثیرات مهم این آلاینده ها بر محیط، چندین روش برای ارزیابی و ردیابی به ویژه، سنجش خطرات و آسیب هایی اینآلاینده ها بر موجودات زنده ساکن آب یا وابسته به آب در حداقل یکی از دوران زندگی، وجود دارند. مطالعاتاکوژنوتوکسیک قدرت تغییر DNA را در سلول های عوامل بیماریزا تا تاثیرات نهایی آنها بر حیات موجودات بزرگ را با استفاده از ژن، سلول، فرد، جمعیت، ساختار، گونه و مجموع اکوسیستم به عنوان شاخص های زیستی بررسی می کند. اینشاخص ها به عنوان ابزارهای مهمی جهت مطالعات اکوتوکسیکولوژی اکوسیستم های آبی مورد توجه بوده است. هدف ازاین مقاله، معرفی نشانگرها و شاخص های ارزیابی کیفیت و مطلوبیت اکوسیستمی، ارائه دستورالعمل های جدید مطالعاتاکوتوکسیکولوژی انجام شده در محیط های آبی و معرفی روشهای تعیین تاثیرات نهایی عوامل بیماری زا بر اجزایمختلف اکوسیستم می باشد. این روش ها ارتباط بین آلاینده های آبی و یک طیفی از تاثیرات ژنوتوکسیک را در محیط هایدرون سلولی، برون سلولی و همچنین بین افراد موجودات زنده بررسی می کند. این مطالعه، اولین مطالعه ای است که درایران، به صورت منسجم به تحلیل روشها و مفهوم اکوژنوتوکسیکولوژی پرداخته است.

کلیدواژه ها:

شاخص های زیستی ، جهش هسته ای ، آزمون کامت ، روش آزمایشگاهی (برون سلولی) ، روش داخل بدن (درون سلولی) ، روش درجا (موجودات زنده)