تعیین نقش مهارتهای ارتباطی (کلامی، شنود و بازخورد) معلمان در پیشبینی هوش عاطفی دانش آموزان

هدف این پژوهش تعیین نقش مهارتهای ارتباطی (کلامی، شنود و بازخورد) معلمان در پیشبینی هوش عاطفی دانش آموزان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوره دوم ناحیه یک شهر اردبیل و معلمان این ناحیه در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بودند که به روش نمونه گیری دردسترس تعداد ۵۰ نفر از معلمان و ۱۵۰ نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه مهارت های ارتباطی و پرسشنامه هوش عاطفی بار-ان بود. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات با آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با نرم افزار آماری SPSS با نسخه ۲۰ انجام شد. یافته های به دست آمده نشان داد که بین مهارت کلامی (r= ۰/۴۱۹)، مهارت شنود (r= ۰/۱۸۷)، مهارت بازخورد (r= ۰/۴۲۵) و مهارت های ارتباطی (r= ۰/۴۱۸) با هوش عاطفی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد .(p< ۰/۰۱) نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ۴۰ درصد از هوش عاطفی دانش آموزان از طریق مهارت های ارتباطی (و مولفه های آن) معلمان تبیین میشود. این یافته حاکی از اهمیت تاثیر مهارت های ارتباطی (کلامی، شنود و بازخورد) معلمان بر هوش عاطفی دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، مهارت کلامی ، مهارت شنود ، مهارت بازخورد ، هوش عاطفی