مطالعه کیفی متغیرهای روانشناختی موثر بر تاب آوری پرستاران در شرایط پاندمیک

بیماری همه گیر COVID-۱۹ ، یک بحران غیرمعمول بهداشت جهانی است که با گسترش سریع در سراسر جهان و مرگ و میر چشمگیر ناشی از آن، در قرن گذشته دیده نشده است. در چنین شرایطی متخصصین بهداشت نقشی حیاتی ایفا می کنند. تاب آوری آنها در طی بیماری همه گیر نه تنها برای ادامه کار در شرایط بحرانی و مراقبت همه جانبه از بیماران ، بلکه برای کنترل شیوع بیماری بسیار مهم است. پژوهش حاضر به منظور کشف متغیرهای روانشناختی موثر در افزایش تاب اوری و ادامه کار پرستاران در شرایط بحرانی و استرس اور پاندمی صورت گرفته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه ی گردآوری داده ها کیفی می باشد. روش: جامعه پژوهش پرستاران شاغل در بیمارستان های مختص به بیمارن مبتلا به ویروس کرونا می باشند. نمونه گیری به صورت هدفمند انجام گرفته است و با تعداد ۱۵ نفر از پرستاران از طریق مصاحبه ی نیمه ساختاریافته و عمیق اطلاعات جمع اوری شده است. مصاحبه برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل چارچوبی مشتمل بر پنج مرحله انجام گردیده است و در جدول طبقه بندی شده است. نتیجه :با توجه به نتایج حاصله از اطلاعات گرداوری شده انعطاف پذیری روانشناختی و هوش معنوی بر تاب آوری پرستاران نقش تعیین کننده ای دارند.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، انعطاف پذیری روانشناسی ، تاب اوری پرستاران ، پاندمی ، ، ویروس کرونا