بررسی نقش روش های تدریس در فرایند یادگیری دانش آموزان

یکی از مهم ترین مباحث تعلیم و تربیت و در عین حال یکی از مشکل ترین مفاهیم برای تعریف کردن «یادگیری» می باشد. یادگیری اساس رفتار افراد را تشکیل می دهد. از طریق یادگیری فرد با محیط خود آشنا می شود، روی محیط تاثیر می گذارد و گاهی باعث ایجاد تغییرات مثبت و سازنده در محیط می شود. بنابراین قسمت عمده ی رفتار آدمی آموختنی است. فرد انسان سخن گفتن، محبت کردن، ارتباط برقرار کردن با دی گران و حتی اندیشیدن را یاد می گیرد، شناختن خود و جهان خارج نیز از طریق یادگیری امکان دارد. رشد قوه تفکر با طرز حل مسئله امری است که به تدریج و در سایه ی یادگیری در افراد به وجود می آید: توجه به اصول یادگیری و بررسی علل عدم توانایی دانش آموز در یادگیری، ارائه بهترین راهکار جهت جبران ناتوانایی ها شرط اساسی موفقیت در فعالیت های آموزشی می باشد. جهت گیری معلمان و مدیران درباره ی یادگیری در طرز کار و تصمیم گیری آنها تاثیر فراوان دارد ، معلمانی که اصول و مبانی یادگیری را درست تشخیص نمی دهند بهتر می توانند در تعلیم و تربیت افراد اقدام کنند و از تعداد دانش آموزان در معرض شکست بکاهند. مقاله حاضر از نوع مروری کتابخانه ای است که به بررسی تا ثیر روش تدریس بر یادگیری دانش آموزان می پردازد. هدف از نگارش این مقاله، آگاهی بیشتر معلمان نسبت به انواع روش های تدرس و اهتمام جدی در بکارگیری روش های مختلف و فعال تدریس به عنوان عاملی بر یادگیری بیشتر و بهتر دانش آموزان است .

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، یادگیری ، دانش آموزان ، تعلیم و تربیت