نقش اضطراب فراگیر مادر در پیش بینی اضطراب اجتماعی فرزندان دوره اول متوسطه

اضطراب اجتماعی که از آن به عنوان تجربه ناراحت کننده در حضور دیگران یاد می شود، یکی از عواملی است که در روند رشد و تکامل اجتما عی افراد خلل ایجاد می کند و مانع از شکوفایی استعدادها و اثبات وجود افراد می شود. این پدیده که در دوران نوجوانی نسبتا شایع است می تواند اثر بازدارندهای بر کارایی و پویایی نوجوانان بر جای گذارد و باعث تخریب عملکرد شخصی و اجتماعی آنان در زمینه های گونا گون گردد (یوسفی، ۱۳۹۵ ). نظریه های معاصر در مورد این اختلال بر نقش فرآیندهای شناختی همچون اختلال اضطراب فراگیر تاکید دارند. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی اضطراب فراگیر مادر در پیش بینی اضطراب اجتماعی فرزندان دوره اول متوسطه انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مادران و دانش آموزان دختر متوسطه اول شهر بیرجند در سال تحصیلی ۱۴۰۰ - ۱۳۹۹ تشکیل داد که از این بین، تعداد ۱۸۰ نفر بر طبق جدول موردگان و کرجسی و بر اساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در پژوهش شرکت داده شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر نیومن و همکاران ۲۰۱۳ و سیاهه هراس اجتماعی کانور و همکاران ۲۰۰۱ استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک تحلیل ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که اضطراب فراگیر مادر در پیش بینی اضطراب اجتماعی فرزندان نقش دارد. پیشنهاد می شود کارگاه هایی در خصوص کاهش سطح اضطراب برای مادران برگزار گردد.

کلیدواژه ها:

اضطراب فراگیر ، اضطراب اجتماعی ، متوسطه اول.