نقش فناوری در آموزش کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

ورود فناوری در آموزش کودکان اوتیسم می تواند فرصتهای یادگیری متنوعی را ایجاد کند و در مقایسه با آموزش سنتی معلم محور، دارای مزایایی مانند بازخورد فوری، انفرادی کردن آموزش، افزایش دامنه توجه و انگیزه و تعامل و یادگیری متنوعی را برای آن هاست. که باعث کیفیت بخشی به آموزش این کودکان می شود. از این رو مقاله حاضر به بررسی نقش فناوری در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم ( ASD ) می پردازد. با توجه به یافته های تحقیقات گذشته، رایانه به عنوان یک وسیله آموزشی درجهت انفرادی کردن آموزش، ایجاد اعتماد به نفس و دوری از تدریس سنتی یکنواخت، باعث بهبود و افزایش کارایی معلمان، افزایش ذخیره لغات و اطلاعات دانش آموزان در جهت انجام تمرینات اضافی و هم باعث یادگیری بهتر و سریع ترکودکان اوتیسم می شود و رایانه را می توان به عنوان یک وسیله آموزشی مناسب در یادگیری و تعلیم و تربیت این کودکان مورد بررسی قرار داد. و نتیجه این است که مدارس باید به ابزارهای مطلوب آموزشی ازجمله رایانه با امکانات جانبی مجهز شوند و مشکلات احتمالی از جمله ایجاد عادات نادرست مانند وابستگی زیاد به این فناوری، غفلت از آموزش رودرو توسط مربی و تسلط کم والدین را بر طرف نمایند. نتایج این بررسی نشان دهنده رشد واضح تعداد مقالات تحقیقاتی است که در دهه گذشته منتشر شده و به موضوع فناوری های کودکان مبتلا به اوتیسم می باشد

کلیدواژه ها:

اختلال طیف اوتیسم ، فناوری ، آموزش