تبیین جامعه شناختی رابطه میان احساس امنیت اجتماعی و سلامت اجتماعی

سلامت افراد یکی از بنیان های اصلی یک جامعه متعادل است و بقای هر جامعه ای به افراد تشکیل دهنده ی آن بستگی دارد و تا وقتی که افراد یک جامعه از سلامت برخوردار نباشند، اصولا صحبت از توسعه و پویایی آن جامعه بی معنا خواهد بود. سلامت اجتماعی از جمله مفاهیم جدیدی است که به تازگی وارد ادبیات جامعه شناسی شده است و به عملکرد افراد در جامعه اشاره دارد. هدف از پژوهش حاضر تبیین جامعه شناختی رابطه میان احساس امنیت اجتماعی بر سلامت اجتماعی است. در این پژوهش از روش اسنادی - کتابخانه ای استفاده شده است. همچنین نظریه پردازان و رویکردهای مورد استفاده در این پژوهش آنتونی گیدنز، باری بوزان، رویکرد سنتی و مدرن، الیشا کییز، امیل دورکیم، تالکوت پارسونز و مازلو هستند. یافته های پژوهش نشان می دهند که یکی از مولفه های تاثیرگذار بر امنیت اجتماعی، سلامت اجتماعی است؛ با افزایش امنیت اجتماعی، سلامت اجتماعی افراد نیز افزایش می یابد. فقدان سلامت اجتماعی، حاصل عدم جذب در چارچوب های اجتماعی و در نتیجه عدم جامعه پذیری است. ترس و ناامنی تاثیرات مخرب بر کیفیت زندگی افراد دارند و منجر به مراقبت و محافظت غیرضروری مردم از خودشان می شوند. نداشتن امنیت باعث شده افراد دیگر فعالیت اجتماعی را انجام ندهند. بنابراین امنیت اجتماعی بر سلامت اجتماعی تاثیر گذار بوده است

کلیدواژه ها:

سلامت اجتماعی ، امنیت اجتماعی ، احساس ناامنی ، کتابخانه ای - اسنادی.