تاثیر سلول های بنیادی مشتق شده از ادرار انسان در درمان موش های دیابتی ناشی از STZ

سلول های بنیادی مشتق شده از ادرار انسان (hUSC) یک منبع سلول بنیادی بالقوه برای سلول درمانی است. با این حال،اثر hUSCs در تنظیم متابولیسم گلوکز در دیابت نوع ۱ مشخص نبو د. بنابراین ، هدف از مطالعه بررسی این بود که آیا hUSCها اثر محافظتی بر دیابت ناشی از استرپتوزوتوسین دارند (STZ). hUSC ها با یک محیط کشت ویژه استخراج و کشت شدند.برای شناسایی مارکرهای سطح سلول از آنالیز فلوسیتومتری استفاده شد. به موشهای برهنه نر BALB / c یا STZ با دوز بالا(HD-STZ) یا چند دوز کم STZ (MLD-STZ) تزریق شد. انسولین سرم و لوزالمعده اندازه گیری شد ، مورفولوژی جزایر وواسکولاریزاسیون آن بررسی شد. hUSC ها CD۹۰ ، CD۷۳ ، CD۲۹ و CD۱۴۶ را بسیار بیان می کنند و می توانند درشرایط آزمایشگاهی حداقل به استخوان و چربی متمایز شوند . پیوند hUSC ها به موش های تحت درمان با HD-STZ مد تبقا را افزایش داده و گلوکز خون آنها را بهبود بخشید و به کسانی که دارای MLD-STZ بودند تحمل گلوکز ، مورفولوژیجزایر را بهبود بخشید و میزان انسولین سرم و لوزالمعده را افزایش داد. علاوه بر این ، بیان CD۳۱ در جزایر موش های برهنهBALB / c تحت درمان با hUSC در مقایسه با موش های MLD-STZ غیر پیوندی به طور قابل توجهی افزایش یافت.hUSC ها می توانند از طریق ارتقای بازسازی عروق جزایر و زنده ماندن سلول های بتا در پانکراس ، زمان بقا و هموستاز گلوکزدر موشهای تحت درمان با STZ را بهبود بخشند.

کلیدواژه ها:

سلول های بنیادی ، MLD-STZ ، hUSC ، فلوسیتومتری