بررسی رابطه مصرف حامل های انرژی در پردیس مرکزی دانشگاه تهران و انتشار آلاینده های زیست محیطی ناشی از آن 

زمینه و هدف: امروزه بحران ناشی از مصارف بی رویه مواد و انرژی و افزایش آلودگی های وارده به محیط زیست به عنوان چالش های پیش روی بشر مطرح است.توجه به توسعه پایدار به گونه ای که کمترین آسیب به محیط زیست را به همراه داشته باشد، شاید به عنوان راهکاری اجتناب ناپذیر فراروی بشر است. در این میان نقش دانشگاه ها در راستای تحقق اهداف توسعه پایدار نقشی برجسته و حایز اهمیت است. این مقاله به بررسی وضعیت مصارف حامل های انرژی (گاز طبیعی و برق) در پردیس مرکزی دانشگاه تهران و مقادیر آلاینده های ناشی از این میزان از مصارف انرژی پرداخته است.روش بررسی:  برای رسیدن به این هدف، قدم اول بررسی وضعیت موجود پردیس مرکزی دانشگاه از طریق انجام بازدیدها، تکمیل چک لیست ها و پرسشنامه بوده است .محاسبه میزان آلاینده های تولیدی که به محیط زیست وارد       می شود دومین اقدامی بوده است که انجام پذیرفته است. پس از محاسبه و تحلیل پخش آلاینده های وارده به محیط زیست راهکارهای مدیریتی جهت مدیریت سبز مصرف انرژی ارایه گردیده است.یافته ها:  مصرف سالیانه ۳/۱۶ میلیون کیلووات ساعت انرژی الکتریسیته به همراه ۴۳۱۲۳۹۲ مترمکعب گاز طبیعی در پردیس مرکزی دانشگاه، تولید۸/۲۱ هزار تن دی اکسید کربن،۷۷۸ کیلوگرم از ترکیبات آلی فرار ،۳۷۴۶۰۰ کیلوگرم اکسیدهای نیتروژن،۲۴۱۰کیلوگرم مونوکسیدکربن،۶۵۳۴۱ کیلوگرم دی اکسید گوگرد،۹۳ کیلوگرم ترکیبات جیوه ، ۱۴۰ کیلوگرم از ترکیبات سرب و ۸۶۸ کیلوگرم از ذرات را به همراه دارد که به محیط زیست وارد شده است.نتیجه گیری: با بررسی ها و مشاهدات به عمل آمده در حال حاضر تلاش مشهودی در راستای مدیریت سبز و اصلاح الگوی مصرف در دانشگاه تهران به عمل نمی آید. با بررسی های به عمل آمده فقط با تعویض لامپ ها و مهتابی های پرمصرف با لامپ های کم مصرف میزان ۸۶/۱۰ درصد در میزان مصرف برق صرفه جویی به عمل می آید. هرگونه تلاش در راستای کاهش مصرف انرژی می تواند علاوه بر منافع اقتصادی  اقدامی اساسی در جهت کاهش آلاینده های وارد شده به محیط زیست باشد. اجرای برنامه های مدیریت سبز در دانشگاه در غالب طرح هایی همچون دانشگاه سبز گامی اساسی در این مسیر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

Energy ، Environment ، Pollutants ، Pollutantst ، Tehran University ، انرژی ، محیط زیست ، آلاینده ، مدیریت سبز ، دانشگاه تهران