تعیین میزان بهینه خرده آسفالت و میکروسیلیس در ساخت روسازی بتن غلتکی

یکی از مسائل و مشکلاتی که امروزه در صنعت ساخت و ساز جهان مشاهده می گردد، حجم عظیم نخاله های ساختمانی به ویژه آسفالت های حاصل از بازسازی روسازی راه ها می باشد. خرده های آسفالت ، از جمله مواد زائدی هستند که اثرات نامطلوب گسترده آن بر محیط زیست، به اثبات رسیده است. پژوهش های انجام شده در خصوص این مصالح، راهکارهای گوناگونی برای استفاده مجدد از آن ها در صنعت، ارائه نموده اند. یکی از کاربردهای عملی این مصالح، استفاده از آن در ساخت بتن است. از طرفی مصالح مذکور، حاصل از عملیات بازسازی روسازی جاده ها بوده و از این رو مطلوب است که با هدف کاهش هزینه های حمل، مجددا در ساخت مخلوط های متداول روسازی راه ، استفاده گردد. تحقیق حاضر که به روش آزمایشگاهی-توصیفی انجام شده است به ارزیابی عملکرد روسازی بتن غلتکی ساخته شده از خرده آسفالت به همراه میکروسیلیس در ساخت روسازی بتن غلتکی می پردازد. نتایج آزمایش های عملکردی نشان داد که حالت بهینه مخلوط، در مقدار خرده آسفالت حدود چهل و پنج درصد و میکروسیلیس حدود شش و نیم درصد، حاصل می شود. بدین ترتیب می توان ضمن کاهش آلودگی های زیست محیطی و هزینه های اجرایی پروژه ها، از خرده آسفالت به همراه افزودنی میکروسیلیس در ساخت روسازی مسیرهای با ترافیک پایین و راه های روستایی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

مصالح خرده آسفالت ، روسازی بتن غلتکی ، میکروسیلیس ، مقاومت فشاری