بررسی اثر تزریق داخل میوکاردی ترشحات سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان در انفارکتوس میوکارد در خرگوش های نر

زمینه و هدف: علی رغم استفاده از سلول های بنیادی در درمان بیماری ها به خصوص بیماری های قلبی ابهامات زیادی درباره چگونگی اثر سلول ها و ترشحات آن ها باقی مانده است. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی اثر ترشحات سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان در انفارکتوس میوکارد در خرگوش های نر می باشد. روش بررسی: دراین مطالعه ۳۰ سر خرگوش نر بالغ به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند (n=۱۰) و انفارکتوس میوکارد در دو گروه ایجاد شد و در یک گروه تزریق سوپ سلولی به میوکارد خرگوش های مبتلا به انفارکتوس میوکارد انجام گرفت. سپس در هفته های اول، چهارم و هشتم پارامترهای قلبی HF, EF توسط اکوکاردیوگرافی اندازه گیری شد. پس از سنجش فاکتور TNF-α در سرم، بافت قلب خارج شد و میزان رگزایی و فیبروز بررسی شد. یافته ها: در گروه تیمار شده با ترشحات سلول های بنیادی به طور معناداری پارامترهای قلبی (FS ، EF ) و آنژیوژنزیس افزایش یافت و کاهش میزانTNF-α ، بافت فیبروزه قلبی نسبت به گروه انفارکتوس میوکارد معنادار بود(P<۰.۰۵) . نتیجه گیری: با توجه به بهبود بافت قلب و پارامترهای قلبی در این مطالعه به نظر می رسد ترشح سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از مغز استخوان، اثرات درمانی بر انفارکتوس میوکارد دارد.

کلیدواژه ها:

انفارکتوس میوکارد ، سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان ، سوپ سلولی