اندازه گیری میزان باقیمانده دیازینون درآبهای آشامیدنی روستایی استان گیلان

آفت کشها می توانند از طریق پسابهای کشاورزی بدنبال سمپاشی حمام دادن دام ها یا کاربرد مستقیم روی محصولات غوطه ور در آب وارد آبهای شیرین شوند آلودگی آبها از نظر زیست محیطی بسیار مهم بوده چون در تعداد زیادی از مناطق برای نوشیدن و آبیاری از آنها استفاده میشود معمولا کیفیت آب با استفاده از آنالیز های شیمیایی مورد پایش قرار میگیرد دردنیای امروز طیف وسیعی از ترکیبات به عنوان آفت کشها استفاده می شود که برخی از این ترکیبات ممکن است بصورت پایدار درمیحط زیست باقی بمانند انتقال از طریق زنجیره غذایی یکی از مهمترین تاثیرات جانبی افت کشها است این ترکیبات می توانندد در افراد ی که بصورت اتفاقی یا دراثر مصرف سبزیجات آب و مواد غذایی دارای باقیمانده سمی و یا در هنگام کاربرد این ترکیبات شیمیایی در معرض سم قرارگرفته اند سبب مسمومیت شود و صدمات کشنده ای را در واکنشهای فیزیولوژیک بدون در کروموزوم ها ایجاد نموده باعث ناهنجاری های ژنتیکی شده و با افزایش تقسیمات سلولی به سرطان منجر شود به علت اثرات زنده کشی و پتانسیل خطر برای مصرف کننده اندازه گیری باقیمانده آفت کش ها در منابع غذایی و آب از اهمیت ویژه ای برخوردار است دراین طرح میزان باقیمانده دیازینوندر آبهای آشامیدنی 20 روستا اندازه گیری شد نمونه برداری هر دو ماه یکبار صورت گرفت و اندازه گیری در هر نمونه شامل مراحل نمونه برداری استخراج خالص سازی و اندازه گیری بود. برای اندازه گیری کمی و کیفی آفت کش ها از دستگاه HPLC استفاده شد نتایج واریانس نشان داد که بین باقیمانده همه چاه ها اختلاف معنی داری در سطح یک درصد وجود دارد.

کلیدواژه ها:

دیازینون ، باقیمانده ، آبهای آشامیدنی روستایی گیلان ، راه کار حذف