بررسی درک ریسک های انسانی، اجتماعی و زیست محیطی برای دستیابی به توسعه پایدار

خصوصی شدن دریچه ای برای ورود به بازارهای رقابتی بر روی شرکت ها باز خواهد کرد. برای بقا در این بازار، شرکت ها همواره به دنبال بهبود از طریق ایجاد تغییرات هستند. پروژه های توسعه ای، پروژه های انتقال تکنولوژی و ... از جمله تغییراتی است که شرکت ها در استراتژی های خود در نظر می گیرند. اما برای موفقیت این پروژه ها چه عواملی نقش دارد؟ حمایت سطوح مختلف جامعه اعم از سیاست گذاران، سرمایه گذاران، عموم مردم و کارکنان شرکت از این قبیل پروژه ها، نقش مهمی در توسعه پایدار خواهد داشت. سطح پذیرش ریسک و درکی که هر یک از این سطوح جامعه از ریسک پروژه ها دارد از جمله عواملی است که در حمایت آنان نقش مهمی ایفا می کند و از عوامل اثر گذار در پایداری پروژه هاست. از سوی دیگر نیاز سازمان ها به کارکنانی سالم و محیطی ایمن مستلزم داشتن کارکنانی آگاه از مخاطرات و ریسک های موجود در محیط کاری است. از این رو، در نظر گرفتن فرآیند های رفتاری و ایجاد یک فرهنگ ایمنی سالم و مثبت، نقشی عمده در کاهش مخاطرات و پذیرش ریسک ها دارد. در این مقاله برای تغییر رویکرد ایمنی انفعالی به پیشگیرانه، فرهنگ ایمنی به عنوان زیر ساخت این تغییر در نظر گرفته است و به عنوان اولین گام در این راستا ارزیابی درک ریسک کارکنان از مخاطرات مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به استراتژی های توسعه تکنولوژی شرکت پالایش نفت لاوان و نقش سطح درک کارکنان از ریسک های اجتماعی، ایمنی و زیست محیطی در سیاست گذاری های شرکت، به بررسی سطح دانش خود ارزیابی شده، سطح دانش واقعی و درک ریسک کارکنان از تکنولوژی های نو در شرکت پالایش نفت لاوان پرداخته شده است و نتایج با دانشگاه های معتبر مقایسه شده است. نتیجه مقاله به نقش موثر آموزش در افزایش دانش و درک ریسک واقعی سازمان می پردازد.

کلیدواژه ها:

درک ریسک ، ایمنی رفتاری ، فرهنگ ایمنی ، توسعه پایدار ، ایمنی پیشگیرانه