بررسی آزمایشگاهی ظرفیت برشی تیرهای ژئوپلیمری بدون خاموت حاوی سرباره کوره آهن گدازی

بتن قلیا فعال منتجه ی واکنش یک ماده جامد آلومینا- سیلیکاتی با محلول قلیایی برای تهیه یک ماده جامد قابل جایگزینی با سیمان پرتلند هیدراته است. در کشور ما به دلیل وجود کارخانه های فولادسازی، سرباره کوره آهن گدازی به وفور یافت میشودو انجام تحقیقات برای کاربرد افزایش داده شده است. در این مقاله بتن های ژئوپلیمری با درصدهای وزنی مختلف سرباره با نسبت آب به سیمان برابر ۰/۵ در ۲ دوره زمانی ۷ و ۲۸ روزه به صورت آزمایشگاهی ساخته شدند و تحت آزمایشات مختلفی قرار گرفتندو مقاومت فشاری، کششی و خمشی آنها بدست آمد سپس بهینه ترین طرح اختلاط برای ساخت تیرهای برشی انتخاب گردید. برای بدست آوردن ظرفیت برشی بتن در تیرهای خمشی، ۳ عدد تیر با درصدهای مختلف آرماتور طولی و بدون قرارگیری خاموت با مناسب ترین ژئوپلیمر ساخته شدند. نتایج آزمایشات انجام شده نشان داد استفاده از سرباره، بر روی مقاومت تاثیر مثبت گذاشته و مقاومت فشاری، کششی، خمشی و برشی را بهبود می بخشد و مقادیر ظرفیت برشی بتن در تیرها با مقادیر پائین میلگرد طولی تقریبا مشابه مقادیر آئین نامه است ولی ظرفیت بیشتری در تیرهای ژئوپلیمر با میلگرد طولی بیشتر مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

سرباره ، مقاومت فشاری ، مقاومت کششی ، مقاومت خمشی ، ظرفیت برشی ، تیر ژئوپلیمری