خوانش صورت گرایانه داستان بلند سفر (نوشته محمود دولت آبادی)

فرمالیسم روسی، رویکردی است که اوایل قرن بیستم به وجود آمد و هدف نظریه پردازان آن مشخص کردن شیوه ای علمی در نقد متون ادبی بود. آنان ادعا داشتند که به جای نویسنده اثر، خود اثر ادبی باید در محور توجه قرار گیرد و «ادبی بودن» متون ادبی، موضوع اصلی در نقد ادبی محسوب شود. آنان با اتخاذ این شیوه، مطالعه و بررسی متون ادبی را به سوی مسائل مربوط به شکل و تکنیک سوق دادند. در مقاله حاضر، علاوه بر توضیحی درباره صورت گرایی (فرمالیسم) و مفاهیم خاص مربوط بدان، با انتخاب این شیوه، به چگونگی کاربرد مفاهیم صورت گرایان در تحلیل این داستان پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

صورت گرایی ، آشنایی زدایی ، ادبیت ، تمهید ، طرح ، انگیزش