پوشکین؛ سعدی جوان روسیه (جایگاه سعدی در اشعار پوشکین)

پوشکین پدیده فوق العاده ای در ادبیات روسیه و حتی جهان است که در آثارش ایده های جهانی می درخشند. هیچ کس مانند پوشکین توانایی مبدل شدن به انسان دیگر ملل و این چنین موثق از زبان او حرف زدن را ندارد. این ویژگی پوشکین در توصیف فرهنگ و نابغه بزرگ ایران، سعدی، آن قدر زیاد است که در سال ۱۸۲۴ میلادی و پس از چاپ منظومه فواره باغچه سرای، با سرلوحه ای از سخنان سعدی، شاهزاده شالیکوف، ناشر مجله دامسکی ژورنال، به او لقب «سعدی جوان» داد؛ زیرا پوشکین برای نخستین بار در ادبیات روسیه نشان داد که چگونه باید سعدی، نابغه ایرانی، را توصیف کرد. در مقاله حاضر به موضوع پوشکین و سعدی و نیز به نقش ارزشمند و کلیدی سخنان سعدی در بیان اندیشه های پوشکین در منظومه فواره باغچه سرای و بعضی از آثار دیگرش می پردازیم. برخی از اندیشه های سعدی، مانند سرلوحه فواره باغچه سرای که برگرفته از باب اول بوستان سعدی است در بسیاری از آثار و مکاتبات پوشکین به وفور تکرار شده و همچون یک مثل در بین مردم روسیه ساری و جاری است؛ این مضامین در آثار پوشکین، یادآور یاد و خاطره دوستان دکابریست وی و نیز بیانگر حس دلتنگی شاعر به دلیل دوری و از دست دادن آن هاست.

کلیدواژه ها:

سعدی ، پوشکین ، تاثیر ، موضوعات ، شرقی ، &quot ، ادبیات&quot ، ، شرق