سبکهای شوخ طبعی و پنج رگه شخصیت

به منظور تبیین سبکهای شوخ طبعی براساس رگه های شخصیتی، ۲۲۱ دختر و ۱۲۷ پسر دانشجو به پرسشنامه های سبکهای شوخ طبعی (مارتین، ۱۹۹۸) و فرم کوتاه پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت (NEO-FFI، کاستا و مک کری، ۱۹۹۲) پاسخ دادند. نتایج نشان دادند سبکهای شوخ طبعی سازش یافته (شامل پیونددهنده و خودفزاینده) با نوروزگرایی همبستگی منفی و با برونگردی، گشودگی، مقبولیت و وظیفه شناسی همبستگی مثبت معنادار داشتند، در حالی که سبکهای شوخ طبعی سازش نایافته (شامل خودشکنانه و پرخاشگرانه) با نوروزگرایی همبستگی مثبت و با چهار رگه دیگر همبستگی منفی معنادار نشان دادند. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام مشخص کرد که رگه های شخصیتی می تواند واریانس سبکهای شوخ طبعی را به طور متوسط به قرار زیر تبیین کند: الف) نوروزگرایی و برونگردی هر چهار سبک شوخ طبعی (به ترتیب ۱۷/۰=۲R و ۳۸/۰=۲R)، ب) مقبولیت، سبکهای خودفزاینده و پرخاشگرانه (۰۲۵/۰=۲R)، ج) گشودگی، سبک خودفزاینده (۰۱/۰=۲R) و د) وظیفه شناسی، سبکهای شوخ طبعی خودشکنانه و پرخاشگرانه (۰۲/۰=۲R). نتایج براساس رابطه آنها با رگه های اصلی شخصیت مورد بحث قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

پنج رگه شخصیت ، سبکهای شوخ طبعی ، دانشجو