تاثیر آموزش تنش زدایی تدریجی بر مدیریت تنیدگیهای ناشی از رویدادهای زندگی روزمره

این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی آموزش تنش زدایی تدریجی در ارزیابی تنیدگی رویدادهای زندگی روزمره انجام شد. ۱۰۰ دانشجوی دختر رشته مشاوره به طور تصادفی انتخاب و براساس زمینه یابی دیدگاههای شخصی (PVS؛ موسسه سرسختی، ۱۹۸۵)، فهرست حرمت خود (کوپر اسمیت، ۱۹۶۷) و مقیاس اضطراب کتل (کتل، ۱۹۵۸) ارزیابی ‎شدند. پس از جایگزینی تصادفی آزمودنیها در دو گروه آزمایشی و کنترل، گروه آزمایشی به مدت ۱۰ هفته در معرض آموزش تنش‎زدایی تدریجی (جاکوبسون،۱۹۳۴) قرار گرفت. سپس مقیاس رویدادهای دردسرآفرین و خشنودکننده (دلانگیس و دیگران،۱۹۸۲) در دو گروه اجرا شد. یافته‎ها نشان دادند که با کنترل سطوح سرسختی، حرمت‎ خود و میزان ‎تنش، گروه آزمایشی پس از آموزش توانست رویدادهای زندگی روزمره را نسبت به گروه کنترل کمتر تنیدگی زا ارزیابی کند.

کلیدواژه ها:

آموزش مدیریت تنیدگی ، آموزش تنش‎زدایی تدریجی ، تنیدگی ، رویدادهای زندگی ، دانشجو