کیفیت روابط مادر-کودک و نشانگان اضطرابی در کودکان پیش بستانی

هدف این پژوهش تعیین رابطه بین مولفه های روابط مادر کودک و نشانگان اضطرابی کودکان پیش دبستانی بود. ۲۹۱ زن به روش نمونه برداری خوشه ای از بین مادران کودکان ۲ تا ۶ سال شهر تهران، انتخاب شدند و به مقیاس اضطراب کودکان پیش دبستانی (اسپنس و دیگران، ۲۰۰۱) و مقیاس روابط کودک- والد (پیانتا، ۱۹۹۲) پاسخ دادند. نتایج آزمون های همبستگی و تحلیل رگرسیون مشخص ساختند که روابط مثبت مادر- کودک، پیش بینی کننده منفی نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی، وسواس بی اختیاری و ترس از جراحت های جسمانی است. در حالی که تعارض مادر-کودک یک پیش بینی کننده مثبت نشانگان اضطرابی به ویژه اضطراب تعمیم یافته، اضطراب اجتماعی و ترس از جراحت های جسمانی در کودکان است. همچنین وابستگی مادر-کودک پیش بینی کننده مثبت نشانگان اضطرابی به خصوص در مورد اضطراب جدایی است. نتایج این پژوهش بر استلزام توجه به روابط مادر- کودک در ارزیابی وضعیت کودکان، به ویژه در موقعیتهای بالینی و ضرورت طراحی و استفاده از نیمرخ درمانی توسط متخصصان بالینی کودک تاکید داشتند.

کلیدواژه ها:

روابط مادر-کودک ، اضطراب ، کودک پیش دبستانی