تعیین مولفه های ادراک خود اجتماعی مبتنی بر مدنیت فطری انسان (دیدگاه جوادی آملی)

نظریه پردازان، معتقدند شناخت انسان از ماهیت خویش، نقش اساسی در شکل گیری ادراک خود دارد. ادراک خود در مکاتب روان شناسی پایه که عمدتا مبتنی بر مبانی مکتب انسانگرایی هستند ادراکی صرفا مادی از انسان است. در این مکتب ادراک انسان از خود در ارتباط با دیگران مبتنی بر نفع شخصی است. از آنجا که انسان شناسی متفاوت، نوع بروز و ظهور خود را تغییر می دهد و با توجه به اینکه در کشور ما، برای شناخت مبانی اساسی باید دیدگاه اسلامی را مورد بحث قرارداد؛ هدف از تحقیق حاضر تعیین مولفه های ادراک خود اجتماعی مبتنی بر مدنیت فطری انسان )دیدگاه جوادی آملی( است. نوع تحقیق در این پژوهش بنیادی و از روش هرمنوتیک بر اساس تحلیل محتوا استفاده شد. جامعه مورد پژوهش نیز کلیه کتب جوادی آملی بود. نتایج نشان داد ؛ ادراک انسان از خود در ارتباط با دیگران) خود اجتماعی( در دو سطح تحولی می تواند شکل بگیرد: در سطح نازل، خود اجتماعی ظلام و در سطح متعالی، خود اجتماعی عادل ادراک می شود. مولفه های خود اجتماعی عادل عبارتند از رعایت عدالت اجتماعی، توجه به سطح فهم دیگران، همدلی، درک متقابل، گوش سپاری و به گزینی، هماهنگی در گفتار و عمل، احترام و نهایتا رابطه حسنه.

کلیدواژه ها:

ادراک خود ، خود اجتماعی ، مدنیت فطری ، مبانی انسان شناسی