مقایسه اثربخشی روش تدریس مشارکتی و روش سنتی (سخنرانی) بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان مدارس چند پایه دوره ابتدایی

پژوهش مورد نظر با هدف مقایسه اثربخشی روش تدریس مشارکتی و روش تدریس سنتی (سخنرانی) بر مهارت های اجتماعی دانشآموزان ابتدایی مدارس چندپایه صورت گرفت. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی است و از نظر روش، نیمه تجربی با طرح پیشآزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان کلاس های چند پایه شهرستان کلاله در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ می باشد. نمونه های مورد بررسی به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای از بین کلاس های چند پایه دو کلاسانتخاب شده است. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه مقیاس سنجش مهارت های اجتماعی ماتسون بود که مقدار ضریب پایایی آن ۰.۸۱ بهدست آمده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که یادگیری مشارکتی برافزایش مهارت اجتماعی دانش آموزان مدارس چند پایه شده و در خرده مقیاس های مهارت های اجتماعی مناسب، رابطه با همسالان،برتری طلبی و اطمینان زیاد به خود داشتن ثاثیر مثبت و معناداری و در خرده مقیاس های رفتارهای غیر اجتماعی و پرخاشگری ورفتارهای تکانشی تاثیر منفی و معنادار داشته است.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، مهارت های اجتماعی ، مدارس چند پایه