بررسی تاثیر راهبردهای خودتنظیمی والدین و راه بردهای خودتنظیمی در یادگیری دانش آموزان بر عزت نفس دانش آموزان دختر دوره راهنمایی شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه راهبردهای خودتنظیمی والدین راهبردهای خودتنظیمی در یادگیری و عزت نفس دانش آموزان دختر دوره راهنمایی شهر تهران بود. بدین منظور، تعداد ۲۶۱ دانش آموز دختر کلاس سوم راهنمایی مدارس دولتی از نواحی ۳ و ۷ و ۱۹ تهارن به طور تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات از طریق سه پرسش نامه ارایه رفتارهای خودتنظیمی والدین که دارای ۲۰ پرسش پنج درجه ای در چهار حوزه سرمشق دهی، تشویق، تسهیل و پاداش است و راهبردهای خودتنظیمی در یادگیری دانش آموزان که دارای ۱۵ پرسش چهار درجه ای در زمینه راهبردهای خودتنظیمی و عزت نفس است که دارای ۵۸ پرسش در زمینه سنجش و ارزیابی احساسات دانش آموزان درباره خودشان است، گردآوری شد. داده های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیری، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که بین روش های ارایه راهبردهای خودتنظیمی والدین و خودتنظیمی در یادگیری و عزت نفس دانش آموزان رابطه معنی داری وجود دارد. همین طور نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که قوی ترین متغیر پیش بینی کننده عزت نفس دانش آموزان راهبردهای خودتنظیمی در یادگیری است.

کلیدواژه ها:

راهبردهای خودتنظیمی والدین ، راهبردهای خودتنظیمی در یادگیری ، عزت نفس