نقش واسطه ای رضایت شغلی در رابطه سیاست های انگیزشی و تنبیهی در ارزیابی عملکرد با ترک خدمت درآموزش و پرورش

این پژوهش با هدف تعیین رابطه سیاست های انگیزشی و تنبیهی در ارزیابی عملکرد با ترک خدمت با توجه به نقش واسطه ای رضایت شغلی در میان کارکنان ادارات وابسته به سازمان آموزش و پرورش شهر اصفهان اجرا شد. از جامعه آماری مورد اشاره، ۳۰۸ نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه سیاست های ارزیابی عملکرد (JPEQ، دارای دو خرده مقیاس سیاست های انگیزشی و سیاست های تنبیهی)، پرسشنامه رضایت شغلی ( JSQ) و پرسشنامه ترک خدمت (ITQ) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سیاست های انگیزشی با رضایت شغلی و ترک خدمت به ترتیب رابطه مثبت و منفی معنادار و بین سیاست های تنبیهی با ترک خدمت رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج الگوسازی معادله ساختاری نشان داد که سیاست های تنبیهی و انگیزشی در ارزیابی عملکرد بر رضایت شغلی (به ترتیب ۲۵/۰ و ۱۱/۰) و ترک خدمت (به ترتیب ۴۱/۰ و ۲۷/۰-) اثر مستقیم معنادار دارد و فقط اثرات غیرمستقیم سیاست های انگیزشی بر ترک خدمت از طریق رضایت شغلی (برابر با ۰۵/۰) معنادار است.

کلیدواژه ها:

سیاست های انگیزشی ارزیابی عملکرد ، سیاست های تنبیهی ارزیابی عملکرد ، رضایت شغلی ، ترک خدمت