ارائه مدل خطی جهت سنجش کیفیت بر میزان رضایت یادگیرنده درسامانه یادگیری الکترونیکی دانشگاه های دارای نظام آموزش از دور

هدف تحقیق حاضر سنجش کیفیت بر میزان رضایت یادگیرنده در سامانه یادگیری الکترونیکی دانشگاه های دارای نظام آموزش از دور در شهر تهران در گروه های علوم انسانی است. روش تحقیق از نوع همبستگی و به صورت پیمایشی انجام شده است. دانشگاه پیام نور-تربیت مدرس-تهران-شهید بهشتی-علم و صنعت ایران به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند. جامعه آماری شامل ۳۰۳۹ نفر از دانشجویان دوره های یادگیری الکترونیکی است و ۳۸۵ نفر از دانشجویان دوره های یادگیری الکترونیکی به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بود که روایی آن توسط اساتید دست اندرکار آموزش از دور و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه ۹۸/. به دست آمد. داده های حاصل از پرسشنامه به کمک نرم افزار لیزرل و با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاریافته، مدل پیشنهادی تحقیق، آزموده شد. نتیجه تحقیق نشان می دهد که بین مولفه های کیفیت اطلاعات، کیفیت آموزش، کیفیت فنی، کیفیت خدمات و رضایت، تاثیر مستقیم و معنی داری دارند. هم چنین بر اساس ضرایب استاندارد شده رگرسیونی (ضرایب تحلیل مسیر) مشاهده می شود به ترتیب کیفیت اطلاعات رتبه اول، کیفیت آموزش رتبه دوم، کیفیت فنی رتبه سوم، کیفیت خدمات رتبه چهارم و کمترین اهمیت را دارد.

کلیدواژه ها:

کیفیت ، رضایت ، یادگیرنده ، یادگیری الکترونیکی ، آموزش از دور