ارزیابی معیارهای پایداری روستایی به کمک تکنیک تحلیل سلسله مراتبی مورد شهرستان دنا

از جمله مهمترین مباحث توسعه پایدار در کشورهایدر حال توسعه از جمله ایران توسعهپایدار روستایی می باشد براین اساس طی سالیان اخیر برنامه ها و مطالعات متعدد ملی و بین المللی در این زمینه انجام شده و نتایج آنها نیز منتشر شده است بنابراین ادبیات موجوددر زمینه توسعه پایدار روستایی ابعادد و عناصر آن بسیار غنی می باشد اما از مواردی که دراین زمینه کمتر مورد توجه قرارگرفته است ارزیابی و اولویت بندی این معیارها می باشد به ویژه با توجه به اصل محلی گرایی اهمیت و اولویت معیارهای پایداری را نمی توان برای دو منطقه حتی در فواصل مکانی محدودبطور یکسان درنظر گرفت با توجه به این ضرورت در مطالعه حاضر سعی شد تا ضمن توجه به دیدگاه تمام گرایانه در بررسی محیطهای روستایی تقسیم بندی معیارهای پایداری روستایی با جزئیات بیشتری نسبت به آنچه در ادبیات پژوهش موجود است انجام شده و همچنین با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی که از جمله تکنیکهای ریاضیاتی تصمیم گیری می باشد اولویت بندی معیارهای پایداری روستایی برای منطقه مورد مطالعه یعنی شهرستان دنا انجام گیرد.بنابراین ابتدا با مطالعه تحلیلی و مرور منابع ثانویه معیارهای پایداری روستایی با توجه به پنج عنصر ارتباطی فرستنده نهادها/ سازمانهای توسعه : محتوای پیام توسعه پایدار روستایی ، رسانه های ارتباطی بومی و نوین، گیرنده روستائیان و نظام بازخورد نظارت و ارزشیابی مشخص شدند. سپس با استفاده اهز مطالعه دلفای و به کمک پنج متصص موضوعی راهبردهای مورد نیاز برای تحقق هرکدام از معیارهای موردنظر تعیین گردیند پس از آن با انجام یک پیمایش درمنطقه مورد مطالعه اولویت بندی مقدماتی معیارها و راهبردهای مشخص شده و سرانجام با انجام تحلیل سلسله مراتبی اولویت بندی نهایی آنها مشخص گردید نتایج این پژوهش نشان داد که در بعد سازمانی کاهش اشنایی و روابط شخصی پارتی بازی وتقویت نظام نظارت وکنترل ادارات مرکزی برکارکنان میدانی مهمترین معیارهایی هستند که در اصلاح ساختار سازمانی و بهبود آندرجهت توسعه پایدار روستایی باید مورد توجه قرارگیرند .

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار روستایی ، تحلیل سلسله مراتبی ، ارتباطات ، شهرستان دنا