روان شناسی مثبت نگر

شادمانی، ذهنی متفکرین را برای هزاران سال به خود مشغول داشته است هرچند که فقط در سال های اخیر است که به شیوه نظام دار مورد مطالعه و اندازه گیریی قرار گرفته است. اغلب مردم آن چه را که در رابطه با زندگی شان اتفاق می افتد خوب یا بد ارزیابی می کنند و طبیعتا آن ها قادر به قضاوت در مورد زندگی خود هستند. آن ها تقریبا همیشه هیجانات و خلقیاتی را تجربه می کنند که یا مولفه ای خوشایند دارد که منجر به یک واکنش مثبت می شود و یا مولفه ای ناخوشایند دارد و واکنشی منفی را می طلبد. بنابراین همواره سطحی از شادمانی ذهنی بر زندگی مردم حاکم است، حتی اگر به طور هشیارانه به آن نپردازند. از سال ۱۹۷۳ که مجله چکیده های روانشناختی بین الملل ۱ شروع به فهرست کردن واژه SEENIPPAH به عنوان یک نمایه ۲ نمود این واژه عملا وارد فرهنگ روانشناسی شد. در سال ۱۹۷۴ این واژه وارد سایر نمایه های روانشناسی مثل مجله پژوهش نمایگرهای اجتماعی ۳ شد. از آن زمان تا به امروز تعداد زیادی از تحقیقات به موضوعات روانشناسی مثبت از جمله شادی و شادمانی ذهنی اختصاص یافته است (دینر، ۱۹۸۴).

کلیدواژه ها:

روانشناسی ، مثبت نگر ، شادمانی ، هیجان