اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی به شیوه گروهی بر بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به ام اس (MS)

هدف: هدف پژوهش حاضر اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی به شیوه گروهی بر بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به ام اس (MS) بود. روش: روش پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه ی بیماران زن مبتلا به بیماری ام اس مراجعه کننده به انجمن ام اس و مطب های پزشکان متخصص مغز و اعصاب منطقه ۴ تهران در بهار ۱۳۹۸، تشکیل داده بودند. نمونه ی آماری شامل ۳۰ نفر از بیماران مبتلا به ام اس بودند که به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) جایگزین شدند و به پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف پاسخ دادند. شرکت کنندگان گروه آزمایش، ۸ جلسه برنامه ی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی را دریافت نمودند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس جند متغیری، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که فرضیه ی پژوهش مبنی بر اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی به شیوه گروهی بر بهزیستی روانشناخت بیماران مبتلا به ام اس (MS)، م ورد تائید قرار گرفته است و بیماران ام اس گروه آزمایش نسبت به بیماران ام اس گروه کنترل در پس آزمون، به طور معناداری، بهزیستی روانشناختی داشتند. نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که استفاده از آموزش کاهش استرس بر ذهن آگاهی موجب افزایش بهزیستی روانشناختی در بیماران ام اس می شود.

کلیدواژه ها:

کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی ، بهزیستی روانشناختی ، بیماران ام اس