برخورد با مشکل کم رویی دانش آموز پایه دوم

گوشه گیری، انزوا طلبی و کم رویی معمولا صفات افرادی است که در محیط مدرسه یا کار یا هر فضای دیگری از ورود به جمع ها خودداری می کنند. انزوا احساس تهی بودن و پوچی در درون می باشد و ا نواع و درجه های متفاوتی است. کودک گوشه گیر ترجیح می دهد فعالیت های خود را به تنهایی و بدون حضور دیگران انجام دهد. این کودکان کمتر در جمع حضور پیدا می کنند و علائمی از اختلالات کم رویی و خجالتی بودن در آن ها مشاهده می شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی و ریشه یابی عواملی است که موجب گوشه گیری و کم رویی یکی از دانش آموزان پایه دوم دبستان ناحیه ۲ بندرعباس شده است. این پژوهش سعی دارد با روش های مصاحبه، مشاهده و استفاده از منابع معتبر کتابخانه بهترین راهکارها را برای کاهش کم رویی و گوشه گیری دانش آموز ارائه دهد. یافته های پژوهش نشان داد عامل اصلی گوشه گیری دانش آموز طلاق والدین و عدم توجه والدین و نزدیکان نسبت به دانش آموز است. با توجه به یافته های پژوهش مهمترین عامل برای کاهش کم رویی دانش آموز توجه به او و دادن مسئولیت های متعدد به وی است که پس از ارائه این راه حل ها تا حد زیادی گوشه گیری و کم رویی در دانش آموزان کاهش پیدا کرد.

کلیدواژه ها:

گوشه گیری ، انزوا طلبی ، کم رویی ، مهارت اجتماعی ، اعتماد به نفس