بررسی و اولویت بندی نیازهای آموزشی مددکاران ترویجی استان خراسان رضوی : ارائه روشی کارا با بهره گیری از مدل های باریچ و TNA

کارآمدی و افزایش توان فنی و حرف ه ای عوامل و عناصر شبکه ترویج کشاورزی، که در واقع پل ارتباطی دولت و محققین با جامعه روستایی می باشند، با توجه به سرعت رو به تزاید خلق دانش نوین در دنیای فعلی، بستگی به طراحی درست دوره های آموزشی و کیفیت این دوره ها دارد . این در حالی است که روندهای فعلی بر اساس رویه های علمی و کارا نبوده و بیشتر بر اساس نظر و تفسیر شخصی مسئولین بنا شده است . تحقیق حاضر با هدف ارائه الگویی مناسب برای بررسی و اولویت بندی نیازهای آموزشی عوامل شبکه ترویج با تأکید بر مددکاران ترویجی استان خراسان رضوی در سال 1388 انجام شد . برای این منظور از یک نمونه شامل 218 نفر از مددکاران ترویجی که به شیوه نمونه گیری طبقه بندی تصادفی دو مرحله ای انتخاب شدند ، استفاده و اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه و مصاحبه حضوری جمع آوری گردید. برای تعیین و اولویت بندی این نیازها با ترکیب دو مدلTNA و باریچ روشی م تفاوت ارائه شد . بدین صورت که ابتدا با بهره گیری از متدولوژی روشTNA تحلیل شغل، وظیفه ، دانش، مهارت و نگرش ) لیستی از عناوین و نیازهای آموزشی در قالب سه حوزه نیازهای آموزشی سازمانی، عمومی و تخصصی تهیه و در مرحله دوم ، با بهره گیری از روش امتیازدهی و اولویت بن دی باریچ نیازهای آموزشی اولویت بندی شد

کلیدواژه ها:

نیازسنجی آموزشی ، مددکاران ترویجی ، مدل باریچ و مدلTNA