کارآفرینی و مفهوم تحقق آن در راستای توسعه پایدار کلانشهرها

کارآفرینی عبارت است از فرایند نوآوری و بهره گیری از فرصت ها با تلاش و پشتکار بسیار و همراه با پذیرش ریسک های مالی، روانی، اجتماعی که با انگیزه ی کسب سود مالی،توفیق طلبی،رضایت شخصی و استقلال صورت پذیرد. کارآفرینی فرایندی است که فرد کارآفرین با ایده های نو و خلاق و شناسایی فرصت های جدید و با بسیج منابع، مبادرت به ایجاد کسب و کار و شرکت های نو، سازمان های جدید و نوآور و رشد یابنده نموده که توام با پذیرش مخاطره و ریسک است و منجر به معرفی محصول و یا خدمت جدیدی به جامعه می گردد. در این بین کارآفرینی سازمانی یکی از موضوعاتی است که در چند ده ه اخیر توجه بسیاری را به خود جلب نموده است. از آنجایی که توسعه رفتارهای کارآفرینانه، راهکاری اساسی برای رشد سازمان های امروزی به شمار می آید، مطالعه دقیق چگونگی توسعه کارآفرینی در سازمانها از اهمیت فراوانی برخوردار است. در این راستا تحقیقات متنوعی توسط پژوهشگران مختلف به انجام رسیده است که هر کدام بخشی از پدیده کارآفرینی سازمانی را مورد مطالعه قرار داده است. هدف مقاله حاضر کارآفرینی و مفهوم تحقق آن در راستای توسعه پایدار کلانشهرها با روش توصیفی-تحلیلی می باشد. نتایج نشان می دهد با آشکار شدن نقش و تاثیر کارآفرینی بر روند رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورهای توسعه یافته و اشتغال زایی، تلاش هایی در جهت آموزش و تعمیم دانش و روحیه کارآفرینی، شدت گرفته است. نتیجه تحقیقات نشان می دهد که کارآفرینی هم دارای بعد نظری(تئوریک) و هم دارای بعد عملی (کاربردی) است که می توان با روش های مختلف آموزشی، به آموزش و پرورش کارآفرینان همت گماشت.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، توسعه پایدار ، کلانشهرها