یادگیری و تدریس مبتنی بر مغز

پژوهش حاضر با هدف مروری بر یادگیری و تدریس مبتنی بر مغز انجام شد. روش پژوهش توصیفی تحلیلی بود. نمونه مورد مطالعه منابع نظری و پیشینه های پژوهشی مرتبط بود که از طریق جستجو در پایگاه های داخلی و خارجی به دست آمد. روش تحلیل داده ها تحلیل محتوای کیفی بود. نتایج نشان داد که روش های تدریس باید به گونه ای برنامه ریزی شوند که تمام مغز را درگیر سازند و فرصتی را فراهم آورند تا همه یادگیرندگان در تمامی گروه های سنی با سبک یادگیری مطلوب بهره ببرند. در این طیف از تدریس فعالیت های یاددهی-ادگیری عموما محرکی برای تمام مغز محسوب می شوند. این فعالیت ها می توانند مهارت های ذهنی مانند توجه، تمرکز، خودکاوی، حل مسئله را تقویت کنند. در این تدریس بر تنوع فعالیت ها تاکید می شود و ضمن حمایت از تکالیف کل گرا، هنر و موسیقی را در کانون خود قرار می دهد. نکته دیگر این است که تدریس، مبتنی بر سبک های یادگیری یادگیرندگان ارائه می شود؛ از این رو از تنوع در راهبردهای تدریس حمایت می شود. به بیان دیگر می توان گفت که در آموزش مبتنی بر مغز تمام مغز در فرایند آموزش درگیر می شود. برای این کار معلمان باید از شیوه های آموزش چندگانه بهره ببرند و به تمام تمایلات ترجیحی یادگیرندگان توجه نمایند.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، تدریس ، مغزمحوری ، اصول و روشها.