تاویل قرآن از نظر امام خمینی(ره) و مقایسه با سیدحیدر آملی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 228

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EMCONF08_141

تاریخ نمایه سازی: 25 آبان 1400

چکیده مقاله:

تاویل در اصطلاح به دو معنا آمده است: »توجیه متشابه« و »توجیه باطن« در این تحقیق، تاویل، در معنای دوم آن، یعنی »توجیه باطن« مد نظر قرار گرفته است. طبق دیدگاه امام خمینی (ره) و سید حیدر آملی، توجه به معنای باطنی آیات به وسیله تطبیق میان کتابهای »تدوین«، (قرآن کریم) و »تکوین« ، (جهان هستی) است که به آن »تاویل عرفانی« اطلاق می شود. از منظر امام خمینی (ره)، برای نیل به قوه تشخیص و درک معارف باطنی قرآن از راه تاویل، شرایط عملی تحصیل طهارت قلبی و طلب فهم و تدبر در معانی و علمی شناخت زبان و سبک بیان قرآن، شناخت قواعد شریعت لازم است و در دیدگاه آملی، به جز شرط عملی دوم بقیه شروط مطرح میباشد. در کل میتوان اظهار کرد که دیدگاه حضرت امام و آملی بسیار به هم نزدیک است.

نویسندگان

محمدصالح رضایی

کارشناسی ارشد ،دانشکده علوم قرآنی ،کرمانشاه،ایران

طیب گراوندی

کارشناسی ارشد،تاریخ اندیشه های سیاسی در اسلام وایران