بررسی نقش دانشگاه در نوآوری اجتماعی با تاکید بر هم آفرینی ارزش اجتماعی

در سالهای اخیر نوآوری اجتماعی، تعاریف و لازمه های آن از موضوعات مهم تحقیقات نوآوری، مدیریت و کارآفرینی بودهاست. نوآوری اجتماعی در دو بخش نوآوری کارآفرینانه در جهت رساندن سود اجتماعی به افراد کم برخودار جامعه و همچنین نوآوری اجتماعی سازمانی که در زیر مجموعه استراتژی در جهت ایجاد ارزش اجتماعی در فعالیتهای سازمانی شکل میگیرد، تعریف میشود. در این مقاله به تعریف اولیه توجه شده است و بر پایه بررسی ادبیات تحقیق به نقش مهم و کمتر بررسی شده دانشگاه در نوآوری اجتماعی در ادبیات تحقیق میپردازیم. نقش دانشگاه در تعداد کمی از مقالات و کتابهای مربوط به نوآوری اجتماعی مورد توجه قرار گرفته و راهکارهای متعددی برای تبیین نقش دانشگاه در ادبیات تحقیق در ایران ارائه نشده است. در این مقاله ابتدا تعاریف نوآوری اجتماعی بیان میشوند. به مقالاتی که در ایران به این مهم پرداخته اند اشاره شده و سپس به مبحث هم آفرینی ارزش و اهمیت آن در تبیین مفهوم نوآوری اجتماعی میپردازیم. سپس، فرآیندهای نوآوری اجتماعی و نقش بازیگران مختلف در نوآوری اجتماعی بررسی شده است. پس از آن به تبیین نقش دانشگاه در اکوسیستم نوآوری اجتماعی ایران پرداخته شده و مثالهایی از مسیرها و نمونه های اجرای نوآوری اجتماعی در دانشگاه ها آورده شده و در آخر راهکارهایی نیز برای پیشبرد نقش دانشگاه در اکوسیستم نوآوری اجتماعی ایران ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

نوآوری اجتماعی ، دانشگاه نوآور ، نوآوری دانشگاهی ، بازیگران نوآوری اجتماعی ، اکوسیستم نوآوری اجتماعی