نقش حمایت اجتماعی ادراک شده و سبک های مقابله ای در پیش بینی پرخاشگری و آسیب پذیری در برابر استرس کرونا در نوجوانان

هدف پژوهش بررسی نقش حمایت اجتماعی ادراک شده و سبکها ی مقابله ای در پیشبینی پرخاشگری و آسیب پذیری در برابر استرس کرونا در نوجوانان بود.پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع پژوهشهای بنیادین و به لحاظ روش، از نوع پژوهش های توصیفی وهمبستگی است که ازمعادلات ساختاری برده شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر تهران بود که در نیمسال اول سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ مشغول تحصیل بودند. حجم نمونه با روش نمونه گیری داوطلبانه ۳۵۲ نفر را شامل میشد. پرسشنامه های سبک مقابله با کرونا (درتاج و همکاران، (۱۳۹۹، حمایت اجتماعی (براور و همکاران، (۲۰۰۸، پرخاشگری(باس و پر ی، (۱۹۹۲ و مقیاس استرس ادارک شده (کوهن و همکاران، (۱۹۸۳ بود. بافته های حاصل از تحلیل داده نشان داد که رابطه بین ابعاد حمایت اجتماعی با پرخاشگری و استرس اداراک شده منفی بوده که در سطح ۹۹ درصد معنادار است. همچنین سبکهای رویاروگر و مسئولیت پذیری (از مولفه های سبکهای مقابله ای ) دارای رابطه منفی و سبکهای اجتنابی و انکار دارای رابطه مثبت و معنادار هستند. علاوه بر این، حمایت اجتماعی و سبکها ی مقابله ای به طور مستقیم دارای ضریبی معناداری بر پرخاشگری و استرس ادارک شده هستند. در نتیجه میتوان گفت که خانواده برای شخص احساس ایمنی و دوستان با کاهش انزوا به تلاشهای مقابله ای او کمک میکنند که سبب کاهش استرس و پرخاشگری می شود.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ، سبکهای مقابله ای ، پرخاشگری ، استرس ، کرونا