بررسی نور و ظلمت در مثنوی معنوی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 79

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EMCONF08_109

تاریخ نمایه سازی: 25 آبان 1400

چکیده مقاله:

نور و ظلمت، از مباحث مهم و کلیدی در عرفان اسلامی و از پرطرفدارترین، مباحث نظری- کلامی در میان متکلمان و فلاسفه است. در میان عارفان مسلمان، مولوی در شمار کسانی است که بسیار به مبحث نور و ظلمت پرداخته و از آن برای بیان مقاصدمختلف معرفتی،توحیدی و پلیدی و گمراهی بهره برده است. او با تاثراز فرهنگ اسلامی و منابع اصلی آن (قرآن و حدیث)، به بررسی انواع و مراتب نور (انوار پایدار، و انوار ناپایدار) پرداخته است. دراین مقاله، ضمن تبیین این موضوعات، به بررسی فواید و کارکردهای دنیایی و آخرتی نور و ظلمت در مثنوی پرداخته شده است. نتایج بررسی ها نشان میدهد که نور در تمام ادیان مورداحترام و مقدس بوده است. قرآن،خدای عالم را به نور تشبیه کرده است. سوره مبارکه نور مهمترین مشخصه نور را در آیین اسلام بیان می دارد. عرفا و حکما تاویل های بسیاری از این آیه کرده اند. آنها ظلمت را، نبود نور می دانند. رنگ ها از نور منشعب میشوند بنابراین همان گونه که نور مقدس است، رنگ ها نیز قابلیت آن را دارندکه دارای معانی مقدس و عرفانی باشند. شعرا در اشعار خود برای خداوند، سعادتمندان گمراهان و...رنگ هایی قایل شده اند که برخی از آنها برگرفته از اقوال عرفاست.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

مرضیه سعیدی برجی

رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور بجنورد