مدلسازی و بهینه سازی فرآیند جوشکاری قوس الکتریکی با گاز محافظ با استفاده از روش های آماری و الگوریتم تبرید تدریجی

روش­ جوشکاری قوس الکتریکی با گاز محافظ[۱] (GMAW) از فرآیندهای مهم در ایجاد اتصالات دائمی با کیفیت بالا در قطعات فلزی است. در فرآیندهای جوشکاری، هندسه و کیفیت اتصالات به­میزان زیادی وابسته به مقادیر پارامترهای تنظیمی است. از جمله پارامترهای مهم تنظیمی می­توان به ولتاژ، نرخ تغذیه سیم، نرخ جریان گاز، فاصله نازل تا صفحه و زاویه نازل نسبت به صفحه جوشکاری اشاره نمود. کیفیت جوش معمولا توسط هندسه گرده جوش بیان می­شود که خود شامل ارتفاع، پهنا و عمق نفوذ گرده جوش می­باشد. در این مقاله، بر اساس داده­های تجربی و با استناد بر رویکرد مدلسازی رگرسیونی، روابطه ریاضی دقیق بین پارامترهای ورودی جوشکاری و مشخصه­های هندسه گرده جوش توسعه یافته است. سپس به­کمک الگوریتم تبرید تدریجی بهترین مقادیر برای پارامترهای ورودی فرآیند، براساس مشخصه­های مطلوب هندسه گرده جوش، تعیین  شده­اند. مقایسه نتایج بهینه سازی با مقادیر واقعی نشانگر قابلیت بسیار خوب روش پیشنهادی در مدلسازی و بهینه­سازی جوشکاری GMAW می­باشد. [۱] Metal Inert Gas