بررسی رفتار خیز تیرهای حاصل از پودر آلیاژی Cu-۱۰Sn-۱۰Pb

نوعی از تف­جوشی فاز مایع که بین محدوده دمایی سالیدوس و لیکوئیدوس انجام می­گیرد را تف­جوشی سوپرسالیدوس می­نامند. محل اتصال ذرات پودری، مرزدانه­ها و داخل دانه­ها مکان­های تشکیل مذاب در این فرآیند می­باشند. با افزایش دما و زمان تف­جوشی کسر حجمی مذاب افزایش پیدا می­کند و باعث کاهش صلبیت قطعه می­شود. تست خیز درجا روشی برای تعیین لزجت قطعه حین تف­جوشی فاز مایع می­باشد. هدف از انجام این پژوهش محاسبه­ی لزجت قطعات به­دست آمده از پودر پیش آلیاژی برنزی در دماهای مختلف و تاثیر آن بر میزان خیز نقطه میانی در این قطعات است. به این منظور تیرهای برنزی با ترکیب Cu-۱۰Sn-۱۰Pb در محدوده­ی دماییC °۸۶۵-۸۴۵ و در زمان­های مختلف به روش خیز درجا مورد بررسی قرار گرفتند. برای محاسبه میزان خیز از نمونه­ها تحت شرایط مختلف تف­جوشی عکس­برداری شد و میزان خیز نقطه میانی محاسبه گردید. به کمک روابط ریاضی، لزجت برحسب آهنگ خیز و چگالی تف­جوشی و همین­طور طول تکیه گاه و ارتفاع قطعات پودری محاسبه شد. نتیجه شد که افزایش کسر حجمی مذاب حاصل از افزایش دمای آزمایش، موجب کاهش لزجت و درنتیجه کاهش مقاومت قطعه در برابر خیز می­شود. خیز برحسب زمان رفتاری خطی و برحسب دما رفتاری غیرخطی دارد و با افزایش زمان آهنگ خیز افزایش می­یابد.

کلیدواژه ها:

پودر آلیاژی ، تف جوشی سوپرسالیدوس ، لزجت ، تست خیز درجا