مطالعه ترکیب اسیدهای آمینه لارو تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) تغذیه شده با غذاهای زنده آرتمیا و دافنی

هدف از این تحقیق مقایسه ترکیب اسیدهای آمینه ضروری لارو تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) تغذیه شده با آرتمیا و دافنی است. لاروها از تکثیر مصنوعی یک مولد ماده (۳/۲۶ کیلوگرم) و یک مولد نر (۱۹ کیلوگرم) بدست آمد و به ۳  تانک پرورش منتقل شدند. دمای آب در دوره پرورش ۱۸– ۱۷ درجه سانتیگراد، میزان pH حدود ۸ و میزان اکسیژن ۷- ۵/۵ میلی گرم در لیتر اندازه گیری شد. لاروها پس از جذب کیسه زرده (۱۰-۹ بعد از تفریخ) تا روز چهاردهم با آرتمیا (Artemia urmiana)  و سپس تا روز چهلم طبق شرایط کارگاه با دافنی تغذیه شدند. نمونه برداری از لاروها در روزهای چهاردهم و چهلم انجام شد. نتایج نشان داد که در میان اسیدهای آمینه ضروری لارو تاسماهی ایرانی، اسیدهای آمینه آرژنین، لوسین و متیونین نسبت به سایر اسیدهای آمینه ضروری دارای بالاترین میزان و هیستیدین (۹/۰ درصد) دارای کمترین مقدار هستند. در حالیکه در نمونه آرتمیا و دافنی، متیونین و آرژنین دارای بیشترین مقدار بودند. در آرتمیا و دافنی، بترتیب اسید آمینه هیستیدین (۷۹/۰ درصد) و فنیل آلانین (۸/۰ درصد) دارای کمترین مقدار بودند. مقایسه بین ترکیب اسیدهای آمینه لارو و غذای زنده نشان داده که اسید آمینه ضروری فنیل آلانین در روز ۱۴ (۵/۶۵-) و روز چهلم (۴/۷۳-) بعنوان اسید آمینه محدودکننده می باشد، بنابراین باید به جیره افزوده شوند.

کلیدواژه ها:

اسید آمینه ، تاسماهی ایرانی ، لارو ، آرتمیا ، دافنی