بررسی تنوع ژنتیکی میگوی سفید (Metapenaeus affinis) در سواحل خلیج فارس (استان خوزستان) با استفاده از نشانگرهای ریزماهوارهای

به منظور مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت های میگوی سفید (Metapenaeus affinis) در سواحل خلیج فارس با استفاده از روش ریزماهواره، ۶۰  نمونه از بافت عضله شنای میگو، از مناطق بحرکان  و لیفه  -بوسیف استان خوزستان در پاییز ۱۳۸۶  جمعآوری شد. DNA  ژنومی نمونهها به روش استات آمونیوم استخراج و سپس کمیت و کیفیت DNA   استخراج شده با استفاده از روش اسپکتروفتومتری و الکتروفورز ژل آگارز ۱ درصد تعیین شد. واکنش PCR با استفاده از ۵ جفت آغازگر ریزماهواره انجام گرفت. محصول PCR  با استفاده از ژل پلی آکریل آمید ۸ درصد الکتروفورز و با رنگ آمیزی نیترات نقره مشاهده گردید. مقدار فراوانی آللی، تعداد آلل های واقعی و موثر، هتروزایگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار، میزان شباهت و فاصله ژنتیکی، تعادل هاردی- واینبرگ، مقادیر Fst  وRst  و جریان ژنی براساس آزمون  AMOVA  با استفاده از نرم افزار ژنتیکی Gene Alex  وPop Gene  محاسبه گردید. نتایج بدست آمده از این بررسی نشان داد که هر ۵ جایگاه ریزماهواره ای بررسی شده پلی مورف بودند. میانگین تعداد آلل مشاهده شده و موثر  بترتیب ۷  و ۷/۳  بود و میانگین هتروزایگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار بترتیب ۲۷/۰ و  ۶۶/۰محاسبه شد. در بررسی تعادل هاردی- واینبرگ مناطق بحرکان و لیفه -بوسیف در تمامی جایگاه های مورد بررسی خارج از تعادل هاردی- واینبرگ بودند. براساس تست AMOVA  میزان Fst  وRst  و جریان ژنی(Nm)  بین مناطق مورد بررسی بترتیب ۱۰۷/۰، ۳۷۲/۰ و ۰۹۲/۲ بود. بیشترین فاصله ژنتیکی بین مناطق نمونه برداری شده، ۵۶۱/۰ و کمترین شباهت ژنتیکی ۵۷۱/۰ بود. با توجه به نتایج بدست آمده و وجود تفاوت ژنتیکی  بین نمونه ها، می توان عنوان نمود که جمعیت واحدی از میگوی سفید در مناطق مورد بررسی وجود نداشته و بطور کلی دو گروه ژنتیکی متفاوت در مناطق بحرکان و لیفه- بوسیف زیست می کنند.

کلیدواژه ها:

Population genetic ، Diversity ، Metapenaeus affinis ، Persian Gulf ، ژنتیک جمعیت ، تنوع ، Metapenaeus affinis ، خلیج فارس