پراکنش و تراکم Mnemiopsis leidyi در سواحل جنوب شرقی دریای خزر

شانه دار غیر بومی Mnemiopsis leidyi که دراواخر دهه ۱۹۹۰ از دریای سیاه به دریای خزر وارد شد، اثرات منفی روی اکوسیستم دریای خزر پدید آورد. در این مطالعه، پراکنش جغرافیایی و فصلی این گونه از مجموع ۱۲ ایستگاه که در طول سه ترانسکت (امیرآباد، بابلسر و نوشهر) در سواحل جنوب شرقی دریای خزر (استان مازندران) انتخاب شده بودند، از تیر ماه ۱۳۸۰ تا آبان ماه ۱۳۸۱ مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین میزان زیتوده شانه دار M. leidyi۱۰۲۴.۵ گرم برمتر مربع یا ۵/۱۰۲ گرم بر متر مکعب در مهرماه ۱۳۸۰ بود و کمترین میزان این شانه دار در ماههای اسفند و فروردین (۱۳۸۱) اندازه گیری شد (۵/۱ گرم برمتر مربع یا ۲۷/۰ گرم بر متر مکعب) حداکثر زیتوده این شانه دار در عمق ۱۰ متری (۵۷۰.۵ گرم بر متر مربع) در فصل پاییز و حداقل آن (۹/۷۵ گرم بر متر مربع) در عمق ۵۰ متری در دو فصل زمستان و بهار مشاهده گردید. بیشترین میزان متوسط این شانه دار۲/۶۴۱ گرم برمتر مربع در منطقه امیرآباد و کمترین آن به میزان ۵/۲۰۷ گرم بر متر مربع درمنطقه نوشهر ثبت گردید. نمونه های جوان (کوچکتر از ۵ میلیمتر) حدود ۹۰ درصد کل جمعیت M.leidyi را تشکیل می دهند و گروه طولی ۵۱ تا ۵۵ میلیمتر تنها در شهریور ماه مشاهده شد. در ضمن برخی از عوامل موثر روی پراکنش این شانه دار، در منطقه مورد بررسی قرار گرفت

کلیدواژه ها:

شانه دار ، پراکنش ، تراکم ، Mnemiopsis leidyi ، دریای خزر