بررسی رابطه بین سواد سلامت و رفتارهای پیشگیرانه سربازان

مقدمه: میزان پایبندی به رفتارهای پیشگیرانه افراد جامعه بر سلامت مردم آن جامعه موثراست. انجام این رفتارها و تعیین عوامل پیش بینی کننده ی آن ها در سربازان به خاطر موقعیت و شرایطی که در آن قرار می گیرند از اهمیت بسزایی برخوردار است. هدف: مطالعه ی حاضر با هدف تعیین رابطه بین سواد سلامت و رفتارهای پیشگیرانه سربازان انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بود که جامعه ی پژوهشی آن را سربازان در دوره خدمت ضرورت پادگان های نیروهای مسلح شمال غرب کشور در نیمه ی اول سال ۱۳۹۹ تشکیل دادند. ۳۰۰ نفر از سربازان واجد شرایط به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک سربازان، سواد سلامت جمعیت بزرگسال ایرانی و رفتارهای پیشگیرانه محقق ساخته استفاده شد. داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه ی ۲۳ و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: ۸۴/۳ درصد واحدهای مورد پژوهش مجرد، ۳۸/۸ درصد تحصیلات زیر دیپلم، ۸۰ درصد غیربومی با میانگین سنی ۳/۲۴±۲۲/۱۶ سال بودند. میزان سواد سلامت سربازان (۱۲/۹۳±۶۲/۰۸) در حد نه چندان کافی و میزان رفتارهای پیشگیرانه (۵/۶۶±۱۲/۶۹) در حد پایین بود. بر اساس نتایج ارتباط سواد سلامت و رفتارهای پیشگیرانه (۰/۰۰۶=P, ۰/۱۶۳= r) و ارتباط بین وضعیت تاهل (۰/۰۴۶=P) و سابقه بستری (۰/۰۴۹=P) با سواد سلامت معنی دار بود و سواد سلامت سربازان متاهلی که سابقه بستری داشتند بالاتر بود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اهمیت سواد سلامت در پیش بینی رفتارهای بهداشتی و ارتباط مستقیم و معنی دار آن با رفتارهای پیشگیرانه، پیشنهاد می شود سواد سلامت در شروع دوران سربازی برای تمام سربازان سنجیده و در موارد پایین برای ارتقای آن برنامه های آموزشی در نظر گرفته شود

کلیدواژه ها:

Behavior ، Health literacy ، Military Personnel ، پرسنل نظامی ، سواد سلامت ، رفتار