بررسی نگرش دانش آموزان شهر تهران به نیروی انتظامی

انتخاب یک حرفه جلوه ای از شخصیت است و مشاغل نظامی و انتظامی خدمت در نظام شغلی ویژه است و بین مشاغل لشگری و کشوری اختلاف آشکاری وجود دارد.تصمیم گیری در انتخاب شغل،پیچیده و عوامل متعددی از جمله عوامل فردی،شخصیتی،اجتماعی،اقتصادی،محیطی،منزلتی و اعتباری در آن موثر است.هم چنین کارکردهای نهادهای مختلف مثل خانوانده، کارگاه ها،آموزش وپرورش و حکومت نیز در این زمینه نقش تعیین کننده ای دارند. جوان امروزی نمی داند پس از فارغ التحصیل شدن از دبیرستان یا دانشگاه چه کاره می شود و چه سرنوشتی خواهد داشت.او در فکر این است که در جایی مشغول شود و حرفه ای داشته باشد تاحد اقل هزینه زندگی خود را بتواند تامین کند و بیکار نباشد.به همین دلیل گرایش شغلی جوانان،کمتر از یک روال و روند منطقی برخوردار است.به همین جهت باید از نقطه نظرات،تصورات ذهنی و نوع نگرش های جوانان،به ویژه دانش آموزان سال چهارم،که در آینده شغل نظامی گری از جمله حرفه پلیس می تواند یکی از ترجیحات شغلی آنان باشد،مطلع شد.در این تحقیق به بررسی موانع ایجاد و توسعه گرایش بین جوانان برای اشتغال در نیروی انتظامی پرداخته شده و محقق به دنبال این مهم بوده که نگرش و گرایش دانش آموزان را از زوایای مثبت و منفی موضوع مورد بررسی قرار داده و در نهایت روشن کند که گرایش و یا عدم گرایش دانش آموزان به نیروی انتظامی متاثر از چه عواملی است.متغیر وابسته در این تحقیق نگرش دانش آموزان می باشد و برخی از متغیرهای مستقل عبارتند از:منزلت نیروی انتظامی در ذهن دانش آموزان،شغل،درآمد،تحصیلات والدین و هم چنین رشته تحصیلی،میانگین معدل دانش آموزان و تماشای فیلم پلیسی توسط دانش آموزان.

کلیدواژه ها:

انتخاب شغل ، تهران ، نگرش به پلیس ، جوانان ، پلیس ، دانش آموزان