تاثیر دی تیونیت سدیم بر آنزیم های کبدی آلانین تراس آمیناز و آلکالین فسفاتاز در موش صحرایی نر

سدیم دی تیونیت (Na۲S۲O۴) به عنوان یک افزودنی کاهش دهنده رنگ یا رنگ بر در صنایع غذایی بخصوص صنایع قند سازی و نانوایی به وفور استفاده می شود. نکته ی مهم در ارتباط با استفاده از این ترکیب شیمیایی در مواد غذایی بحث سمیت و عوارض جانبی آنها به دلیل استفاده بی رویه و مداوم از آنها در مواد غذایی است، که می تواند موجب بروز اختلالاتی در مصرف کننده شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات سمی و عوارض جانبی دوزهای مختلف سدیم دی تیونیت بر فاکتورهای سرمی خون در موش صحرایی می باشد. مواد و روش: در این مطالعه ۳۰ سددر موش صحرایی نر بالغ به طور تصادفی به ۵ گروه تقسیم شدند. گروه اول بعنوان کنترل منفی و بقیه ی گروه ها به ترتیب ۱، ۵، ۲۵ و ۱۲۵ میلی گرم بر کیلو گرم وزن بدن سدیم دی تیونیت به مدت ۵۰ روز از طریق گاواژ دریافت کردند. در پایان دوره ی آزمایش، نمونه های خون از همه ی گروه ها تهیه و آنزیم های کبدی شامل آلانین ترانس آمیناز (GPT)، آلکالین فسفاتاز (ALP) اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین گروه های تجربی دریافت کننده مقادیر مختلف سدیم دی تیونیت و گروه کنترل اختلاف معنی داری در میزان آنزیم GPT مشاهده نگردید. و سبب افزایش قابل توجهی در تولید آنزیم ALP نسبت به گروه کنترل شد.

کلیدواژه ها:

آلانین ترانس آمیناز (GPT) ، آلکالین فسفاتاز (ALP) ، گاواژ ، سدیم دیتیونیت