پژوهشی آماری پیرامون تحلیل نوسانات و پیش بینی سری زمانی دماهای فرین بالای تهران

در این پژوهش داده­های بیشینه سالانه دماهای روزانه ایستگاه سینوپتیک مهرآباد تهران طی بازه آماری ۱۹۵۱ تا ۲۰۱۰ میلادی به مدت ۶۰ سال مورد تحلیل قرار داده شده است. از روش تحلیل رگرسیون و آماره من- کندال برای آزمون معناداری روندهای تغییرات سری­های دمایی استفاده شده است. با توجه به متوسط دماهای فرین بیشینه بلندمدت و مقایسه آن با متوسط ۶ دهه موجود در سری آماری معلوم شد که دمای ۳ دهه ۵۰، ۸۰ و ۹۰ پایین­تر از متوسط بلندمدت ۶۰ ساله و در عوض دمای سه دهه ۶۰ ، ۷۰ و دهه اول قرن ۲۱ بالاتر از حد متوسط بلندمدت قرار داشته­اند. در این ارتباط دهه ۸۰ سردترین دهه و دهه اول قرن ۲۱ با توجه به کمینه و دامنه بالاتر از دهه­های ۶۰ و ۷۰ گرم­ترین دهه­های ایستگاه مهرآباد تهران هستند. نتایج کلی این تحقیق مبین وجود نوسانات فصلی در سری دماهای فرین حداکثر تهران است که روند این نوسانات معنادار نیستند. روند تغییرات دماهای فرین حداکثر تهران مثبت بوده که این امر به معنا افزایش شدت گرمای تابستان می­باشد. نتایج حاصل از پیش­بینی دماهای فرین بیشینه تهران نشان می­دهد که دمای فرین حداکثر تهران در سال های ۲۰۱۸ به بیش از ۲۵/۴۳ درجه سانتی­گراد صعود خواهد کرد. نتایج نیکویی برازش مدل نشان داد که مدل هالت- وینترز مدل خوبی برای پیش­بینی آتی دماهای فرین حداکثر تهران می­باشد.

کلیدواژه ها:

دماهای فرین بیشینه ، روند دهه ای ، آزمون من-کندال ، روش سری زمانی هالت وینتر ، تهران