معرفی باکتری های کاهنده آلاینده های فلزی ( آهن ، نیکل) در خور موسی

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 266

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ISFJ-23-3_006

تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1400

چکیده مقاله:

به منظور جداسازی سویه های باکتریایی مقاوم به فلز آهن و نیکل، نمونه رسوبات از پنج ایستگاه در خور موسی بر روی محیط کشت BHI agar واجد ppm ۱۰۰۰ آهن و ppm ۵۰ نیکل کشت داده شد .توانایی تحمل پذیری سویه های جدا شده به فلز آهن در محیط BHI با توالی غلظت ppm۱۵۰۰۰-۱۰۰۰ وفلز نیکل با توالی غلظت ppm۲۵۰۰۰-۱۰۰ ارزیابی گردید و مقاومترین سویه ها گزینش و حداقل غلظت فلزی مهارکننده رشد(MIC) و حداقل غلظت فلزی کشنده (MBC) سویه های منتخب بررسی گردیدند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که از میان ۱۶ سویه جدا شده مقاوم به نیکل و ۱۲ سویه مقاوم به آهن، ۲ سویه منتخب۱۶، باسیلوس سابتیلیسBacillus subtilis) ) وسویه منتخب ۷ میکروکوکوس ( Micrococcus sp. ) به ترتیب دارای حداقل غلظت فلزی مهار کننده رشد (MIC) وحداقل غلظت فلزی کشنده (MBC)با مقادیر (ppm۲۹۸۰۰، ۲۹۷۰۰) و (ppm۲۶۵۰۰، ۲۶۳۰۰ ) به نیکل ارزیابی شد. حداقل غلظت فلزی مهار کننده رشد (MIC) آهن قابل بررسی نبود. نتایج نشان داد که بیشترین میزان کاهش نیکل توسط سلول زنده باسیلوس سابتیلیس در محیط دارای ppm۱۹۴ و ppm۷۱ نیکل پس از۷۲ ساعت به ترتیب ۷/۱۶ و ۶۳ درصد و در مورد میکروکوکوس (.( Micrococcus sp در محیط دارای ppm ۱۵۸ پس از ۵۰ ساعت ۴/۸ درصد است و بیومس مرده با سیلوس سابتیلیس پس از ۲ ساعت در محلول حاوی ppm ۵۹ نیکل قادر به کاهش ۶/۴۰ درصد نیکل و در محلول حاوی ppm۴۶ و ppm۷۹۲ آهن به ترتیب قادر به کاهش۲۱ درصد و ۴ ۴ درصد آهن است. نتایج آنالیز مولکولی نشان داد، باکتری باسیلوس سابتیلیس جدا شده در این تحقیق با توانایی حذف نیکل و آهن کاندیدای مناسبی جهت استفاده در محیط های آبی می باشد.